Ορισμένες «μεγα-εκδηλώσεις» λειτουργούν ως λαμπερές σκηνές, μια «βιτρίνα» για το παγκόσμιο καρτ. Σίγουρα δεν είναι αρνητικό, αλλά δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι αρκετό για την πραγματική ανάπτυξη του αθλήματός μας.
από τον Μ. Βολτίνι
Δημοσιεύσαμε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον Giancarlo Tinini (όπως πάντα) στο ίδιο τεύχος του περιοδικού virtual room, η οποία ανέφερε ένα θέμα που θέλω να εξερευνήσω και να επεκτείνω, και θέλω επίσης να σχολιάσουν οι αναγνώστες. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, γίνονται συζητήσεις για το παγκόσμιο κύπελλο στη Βραζιλία, το οποίο είναι μια «κορυφαία» διοργάνωση και θα πρέπει να βοηθήσει στην προώθηση του αθλήματός μας σε όλο τον κόσμο: μια «παράσταση» για να γίνει γνωστό το καρτ σε «τεμπέληδες» ή «απροσδιόριστους» (αλλά και σε απλούς λάτρεις των κινητήρων), και μια επίδειξη των πιο λαμπρών πτυχών του. Ωστόσο, όπως ορθώς επεσήμανε ο επικεφαλής της CRG, δεν μπορούμε να περιορίσουμε τα πάντα σε αυτό: χρειάζονται περισσότερα για την υποστήριξη παρόμοιων έργων.
Έτσι άρχισα να σκέφτομαι ότι συχνά περιοριζόμαστε σε απλή εμφάνιση και εμφάνιση, και δεν μελετάμε άλλα ζητήματα σε βάθος. Γενικά, αυτό που λείπει από το καρτ δεν είναι οι καλά οργανωμένες εκδηλώσεις. Αντιθέτως: εκτός από τις παγκοσμίου κλάσης και ηπειρωτικές εκδηλώσεις της FIA, υπάρχουν πολλές άλλες εκδηλώσεις διεθνούς αξίας, από την Ευρώπη μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες, από τη σειρά WSK μέχρι το skusa, και στη συνέχεια μέχρι το magti, οι οποίες είναι οι πρώτες εκδηλώσεις που εμφανίζονται στο μυαλό των ανθρώπων. Αλλά αν θέλετε πραγματικά να επιδιώξετε (και να αποκτήσετε) την πραγματική προώθηση του καρτ, δεν είναι μόνο αυτό. Αυτή η έννοια σημαίνει την εξάπλωση και την αύξηση του αθλήματός μας από άποψη ποσότητας και εικόνας.
ΘΕΤΙΚΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΙΣΜΟΣ
Πριν υπάρξει οποιαδήποτε παρεξήγηση, ένα πράγμα πρέπει να είναι σαφές: δεν είμαι κατά του παγκόσμιου παιχνιδιού στη Βραζιλία. Συνολικά, αυτή η χώρα έχει κάνει (και εξακολουθεί να κάνει) μια μεγάλη συμβολή στους παγκόσμιους αγώνες αυτοκινήτου, και ως μεγάλος θαυμαστής της σέννας, σίγουρα δεν μπορώ εύκολα να ξεχάσω αυτό το γεγονός. Ίσως ο Μάσα, ως πρόεδρος της ομάδας καρτ της FIA, να είναι λίγο παγιδευμένος σε εθνικιστικές διαθέσεις, αλλά εξακολουθώ να μην πιστεύω ότι υπάρχει κάτι κακό ή κατακριτέο σε αυτή την ενέργεια. Αντίθετα, είναι κοντόφθαλμο και αντιπαραγωγικό κατά τη γνώμη μου να περιορίζονται κορυφαίες διοργανώσεις όπως τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα OK και KZ να διεξάγονται μόνο στην Ευρώπη, ακόμη και αν είναι βολικό για τους κατασκευαστές. Στην πραγματικότητα, δεν είναι τυχαίο ότι κατασκευαστές όπως η Rotax, των οποίων οι διευθυντές κοιτάζουν πάντα μπροστά και δεν επηρεάζονται από τις κακές συνήθειες των παραδοσιακών καρτ, αποφάσισαν να αλλάξουν τον τόπο διεξαγωγής των τελικών στην Ευρώπη και σε έναν άλλο εκτός του παλιού κόσμου. Αυτή η επιλογή έχει χαρίσει στη σειρά δόξα και κύρος, και της έδωσε μια πραγματικά παγκόσμια γεύση.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν αρκεί απλώς να αποφασίσουμε να διοργανώσουμε έναν διαγωνισμό εκτός Ευρώπης ή, σε κάθε περίπτωση, αν δεν υπάρχει άλλος διαγωνισμός, δεν αρκεί να αποφασίσουμε να διοργανώσουμε έναν «εκθεσιακό διαγωνισμό» υψηλού κύρους. Αυτό θα καταστήσει σχεδόν άχρηστες τις τεράστιες οικονομικές και αθλητικές προσπάθειες που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες. Χρειαζόμαστε λοιπόν κάτι που θα μας επιτρέψει να ενισχύσουμε αυτές τις λαμπερές, λαμπερές εκδηλώσεις με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, αντί να καταλήγουν όλα στο βάθρο τη στιγμή της τελετής απονομής των βραβείων.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ
Προφανώς, από την οπτική γωνία του κατασκευαστή, η TiNi μετρά το πρόβλημα από την οπτική γωνία της αγοράς και των επιχειρήσεων. Δεν είναι μια χυδαία παράμετρος, επειδή από αθλητικής άποψης, είναι ένας άλλος τρόπος για να ποσοτικοποιήσουμε τη δημοτικότητα ή το μερίδιο των αθλημάτων μας, τα οποία είναι όλα: περισσότεροι επαγγελματίες, άρα περισσότερες πίστες, περισσότεροι αγώνες, περισσότεροι επαγγελματίες (μηχανικοί, βελτιωτές, έμποροι κ.λπ.), περισσότερες πωλήσεις καρτ κ.λπ., και, ως εκ τούτου, όπως έχουμε γράψει σε άλλες περιπτώσεις, για μια αγορά μεταχειρισμένων, αυτό με τη σειρά του βοηθά όσους είναι λιγότερο πιθανό ή απλώς καχύποπτοι να ξεκινήσουν δραστηριότητες καρτ και να αναπτύξουν περαιτέρω την πρακτική τους στο καρτ. Σε έναν ενάρετο κύκλο, μόλις ξεκινήσει, θα αποφέρει μόνο οφέλη.
Αλλά πρέπει να αναρωτηθούμε τι συμβαίνει όταν ένας οπαδός έλκεται από αυτά τα παιχνίδια κύρους (στην τηλεόραση ή στην πραγματική ζωή). Παράλληλα με τις βιτρίνες στο εμπορικό κέντρο, αυτές οι βιτρίνες βοηθούν στην προσέλκυση πελατών, αλλά όταν μπαίνουν στο κατάστημα, πρέπει να βρουν κάτι ενδιαφέρον και κατάλληλο για αυτόν, είτε σε χρήση είτε σε κόστος. Διαφορετικά, θα φύγουν και (το πιο σημαντικό) δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Και όταν ένας οπαδός έλκεται από αυτούς τους «αγώνες επίδειξης» και προσπαθεί να καταλάβει πώς μπορεί να μιμηθεί τον «ήρωα» του αυτοκινήτου που μόλις είδε, δυστυχώς, τις περισσότερες φορές χτυπάει τον τοίχο. Ή μάλλον, συνεχίζοντας να παραλληλίζει το κατάστημα, βρίσκει έναν πωλητή που προσφέρει δύο επιλογές: ένα ωραίο, αλλά ανέφικτο αντικείμενο ή ένα διαθέσιμο, αλλά όχι συναρπαστικό, χωρίς ημίμετρα και τη δυνατότητα άλλων επιλογών. Αυτό συμβαίνει σε όσους είναι πρόθυμοι να ξεκινήσουν αγώνες με καρτ και προσφέρουν δύο καταστάσεις: αγώνες με «υπερβολικά» καρτ προδιαγραφών FIA, ή αντοχή και μίσθωση, λίγες και σπάνιες εναλλακτικές. Γιατί από αθλητικής και οικονομικής άποψης, ακόμη και τα τρόπαια μάρκας είναι πολύ ακραία πλέον (με λίγες εξαιρέσεις).
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΗΣ ΕΛΚΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ «ΑΓΩΝΕΣ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ» ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙ ΤΟΥΣ «ΗΡΩΕΣ» ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, ΒΡΙΣΚΕΙ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ: ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΑΛΛΑ ΑΦΙΞΙΜΑ ΚΑΡΤ ΤΥΠΟΥ FIA Ή ΤΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΑ ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΙΣΑ ΜΕΤΡΑ
ΟΧΙ ΜΟΝΟ JUNIOR
Δεν είναι τυχαίο ότι, και πάλι στη συνέντευξη που έδωσε το σημείο εκκίνησης για αυτές τις παρεκκλίσεις, ο ίδιος ο Tinini έρχεται να επισημάνει την έλλειψη μιας κατηγορίας (ή περισσότερων από μίας) που να γεφυρώνει το τεράστιο χάσμα μεταξύ των τετράχρονων ενοικιαζόμενων καρτ και αυτών «επιπέδου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος» της FIA. Κάτι που να είναι οικονομικά πιο προσιτό, αλλά χωρίς να θυσιάζονται οι αποδεκτές επιδόσεις: τελικά, όλοι θα ήθελαν να αγωνιστούν με μια Formula 1, αλλά είμαστε «ικανοποιημένοι» (ας πούμε έτσι) και με τα GT3...
Η διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Καρτ εκτός Ευρώπης, για διαφημιστικούς σκοπούς, δεν είναι κάτι καινούργιο: ήδη από το 1986, όταν η κατηγορία των 100cc αγωνιζόταν ακόμα, πραγματοποιήθηκε ένα ταξίδι στο εξωτερικό για την προώθηση του καρτ «στυλ Cik» στις ΗΠΑ, στο Τζάκσονβιλ. Στη συνέχεια, υπήρξαν και άλλες εκδηλώσεις, όπως στην Κόρδοβα (Αργεντινή) το '94, και άλλες εκδηλώσεις στο Σάρλοτ.
Η ομορφιά – και παραδόξως – είναι ότι υπάρχουν πολλοί απλούστεροι, λιγότερο ισχυροί κινητήρες στα καρτ: ο Rotax 125 junior max, για παράδειγμα, είναι ένας απόλυτα αξιόπιστος, χαμηλής συντήρησης, κινητήρας 23 ίππων, χωρίς καν την πολυπλοκότητα των βαλβίδων εξάτμισης. Αλλά η ίδια αρχή μπορεί να εφαρμοστεί και στο παλιό KF3. Εκτός από την επιστροφή στη συζήτηση για βαθιά ριζωμένες συνήθειες που είναι δύσκολο να εξαλειφθούν, οι άνθρωποι πρέπει να ελπίζουν ότι αυτός ο τύπος κινητήρα είναι κατάλληλος μόνο για νεαρούς οδηγούς. Αλλά γιατί, γιατί; Αυτοί οι κινητήρες μπορούν να οδηγήσουν καρτ, αλλά και για άτομα άνω των 14 ετών (ίσως και 20 ετών...). Θέλουν ακόμα να διασκεδάσουν συναρπαστικά, αλλά όχι πολύ σκληρά. Όσοι εργάζονται τη Δευτέρα δεν μπορούν να επιστρέψουν εξαντλημένοι τη Δευτέρα. Εκτός από όλη τη συζήτηση σχετικά με τη δέσμευση στη διαχείριση του οχήματος και την οικονομική δέσμευση, αυτό γίνεται όλο και πιο αισθητό στις μέρες μας.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΗΛΙΚΙΑΣ
Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές πιθανές ιδέες που μπορούν να οδηγήσουν στην ιδέα του πώς να αυξηθεί η εξάπλωση και η εξάσκηση των go karts, να απαλλαγούμε από κάποια πολύ άκαμπτα σχέδια και να ακολουθήσουμε αυστηρά αυτό που ονομάζουμε «αγώνα επίδειξης». Είναι μια κατηγορία για όλους, χωρίς συγκεκριμένο όριο ηλικίας, αλλά σχεδιασμένη για να αποφεύγει τις επιπλοκές και το δυσανάλογο κόστος. Ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί, ο προστάτης του CRG είπε επίσης ότι μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως «γέφυρα» για τους αγώνες της FIA σε εκείνες τις χώρες όπου, για διάφορους λόγους, οι αγώνες αυτοκινήτων δυσκολεύονται περισσότερο να προλάβουν ή να ριζώσουν. Ίσως υπάρχει ένας όμορφος διεθνής τελικός μονού που ονομάζεται FIA. Δεν νομίζετε ότι ένας οπαδός θα ήταν πιο εύκολο να βρει την επιθυμία, τον χρόνο και τα χρήματα σε έναν εξέχοντα διαγωνισμό μόνο μία φορά το χρόνο εάν η κατηγορία είναι αποτελεσματική και «προσαρμοσμένη» σε αυτόν; Στην πραγματικότητα, αν σκεφτούμε προσεκτικά, χωρίς προκαταλήψεις, υπάρχει πραγματικά μια παρόμοια συλλογιστική, βελτίωση και επιτυχημένη πρόκληση Rotax; Για άλλη μια φορά, η διορατικότητα των αυστριακών εταιρειών είναι μόνο ένα παράδειγμα.
Ας είμαστε σαφείς: αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές πιθανές ιδέες για να διασφαλιστεί ότι σημαντικά γεγονότα όπως αυτό που προβλέπεται στη Βραζιλία δεν θα αποδειχθούν μεμονωμένα και αυτοσκοποί, αλλά θα αποτελέσουν σπίθα για κάτι θετικό που θα ακολουθήσει.
Τι πιστεύετε; Και, πάνω απ' όλα, έχετε άλλες προτάσεις στο μυαλό σας;
Άρθρο που δημιουργήθηκε σε συνεργασία μεΠεριοδικό Vroom Karting.
Ώρα δημοσίευσης: 22 Φεβρουαρίου 2021